SEVGİYLE YAKLAŞMAK

Hiç şüphesiz ki insan hayatında sevginin en büyük önemi vardır. Sevgisiz, insanın var olma anlamı yoktur. Hayata anlam veren sevgidir. Eşleri birbirine bağlayan güç ve kuvvet sevgidir. Anneyi çocukları için fedakarlığa iten sevgidir. Ailede yaşamı cennet bahçesine çeviren güzellik ancak sevgile olur. Aile ortamında huzurlu yaşamın sigortası, mutluluğun var olması, güvenin sağlanması, muhabbet rüzgarın esmesi ancak ve ancak sevgiyle mümkündür. İnsanın insanlarla iletişimde, etrafında bulunan her şeye sevgiyle yaklaşması, saygı duyması yaşama güzellik katar.

Hz. Ali (r.a.):
“Sevgi, dostlara saygılı olmakla güçlenir.”

Şu bir gerçek ki, sevginin yalnız sözle ifade edilmesi yeterli değildir, sevgi bir eylemdir, hal ve davranışlarla, içtenlik ve samimiyetle beslenirse etkisi görülebilir. Sevgiyle bakarsanız, sevgiyle dinlerseniz, sevgiyle yürürseniz, sevgiyle yaklaşırsanız, sevgiyle konuşursanız, sevgiyle ilgilenirseniz, sevgiyle yardım elini uzatırsanız, sevgiyle üretiyorsanız, sevgiyle sadakat gösteriyorsanız …

Hz. Mevlana:
“Sevgiden acılar tatlılaşır; sevgi yüzünden bakırlar, altın olur; sevgi yüzünden tortular durulur, arınır; sevgiden dertler şifa bulur; sevgi yüzünden, padişah kul kesilir.”

İnsanda sevgi yoksa …
Sevgisiz bir hayat mümkün müdür ?
Sevmek bir fedakarlıktır, emektir. Aslında sevgiyle insan, önce kendini sonra diğerini değerli kılmaktadır. Sevgiyle insan değerli olduğunu ve değer verdiğini hissetirir. Sevgi basit bir şey değildir. İnsan hayatına yön veren, yaşamı güzelliştiren, anlamlı kılan, cesaretlendiren, güçlendiren, incitmeyen gerçek bir sevgiye insanın ihtiyacı var.

İnsan sevgiyi olgunlaştırmalı, güzelleştirmeli, hırslarla, öfkelerle , sitemlerle ve beklentilerle lekelememeli.

Fars mutasavvıf Şems-i Tebrizi ne güzel ifade etmiş :
“Mesele sevmek değil azizim,
Kime sorsam herkes seviyor zaten.
Mühim olan güzel sevebilmek,
Kırmadan,dökmeden,yormadan,acıtmadan.”

Yine Şems-i Tebrizi’ ye, aşık olmakla sevmek arasındaki farkı sormuşlar (?) Cevaplamış Şems:
“Senin baktığına herkes bakar; ama senin onda görebildiğini herkes göremez. Herkes aşık olabilir; ama hiçkimse senin gibi sevemez. Tek fark sensin. Seni özel kılan sevdiğin değil, sevgin.. “

İngiliz şair ve yazar William Shakespeare :
“Sevgi ektiğimiz yerde, sevinç büyür.”

Dikkat !
Peygamber efendimiz Hz. Muhammed (s.a.s) den bir uyarı geliyor :
“Sevdiğin kimseyi ölçülü sev, olabilir ki günün birinde düşmanın olur. Düşmanına karşı da aşırı gitme, olabilir ki günün birinde dostun olur.”
İnsanın en büyük arayışı sevgi değil midir?
Gerçek sevgi hayatı kolaylaştırır ve güzelleştirir. Hayat sevginin yüceliğiyle olgunlaşır. Zorluklar ve engeller sevgiyle kolay aşılır.
Rus roman yazarı Fyodor Dostoyevsiki :
“Sevginin bulunmadığı yerde, aklı da arama.”

İnsan sevgiyi neden gölgeler ?
İnsan özü olan sevgi gölgelenirse, yani insanların kalbinden şefkat ve merhamet kalkarsa yerini kin, nefret, kıskançlık, kavga, zulüm alırsa hayat yaşanmaz hale gelir.
İnsanın sevdiklerine anlayışlı davranması sevginin devamlılığını sağlar. Sevdiklerinin sevmedikleri şeylere israr etmemesi, zorlamaması önemlidir. Anlayış olmadan sevgi sadece boş bir sözden ibaret olur.
Viyetnamlı yazar ve şair Thich Nhat Hanh:
“Anlamak sevginin diğer adıdır. O kadar derin bakmak gerekir ki sevgiye; karşındakinin isteklerini veya acı çektiği noktaları anlamak gerekir…”
Evet, başkasını anlamak, anlayabilmek çok önemlidir sevgide. Sevgide saygı ve güven vardır, fakat insan ilk önce kendine saygı duymalı ve güvenmelidir. Hem kendinize hem de başkalarına güvenip saygı duymadan gerçek sevginin olamadığı bir gerçektir.
Çoğu kez insanlar arasında gerçek sevginin kalmadığı dile getiriliyor. Sevginin önüne menfaat ve çıkarların geçtiği söyleniyor. Sevgi yerini gösterişe vermiş.
İnsan, sevgiyi kaybetti mi ?
Pekki sevgiye ne oldu ?
İnsan sevgiyi kaybetmemeli, sevgiye sahip çıkmalı. Sevginin yerine kin ve öfkenin almasına izin vermemeli. Sevginin kalması için maddi menfaatleri ön plana almamalı…
Keşke insan her şeyden önce sevgiyle düşünebilse, sevgiyle bakabilse, sevgiyle yaklaşabilse, sevgiyle yaşayabilse, sevgiyle…
Kendini sevebilse…
Sevgiyi başkasına hissetirebilse…
Ey insanoğlu, unutma !
Mutluluğun kaynağı sevgidir.
Sevgi olunca yaşam kolaylaşır. Paylaşılınca sevgiler çoğalır, üzüntüler azalır. Sevgi, gönle dolan, onu coşturan, yaşama sevinci veren, duyguların üzerindeki pası temizleyerek ruhu aydınlatan, insanın içindeki güzellikleri ortaya çıkaran bir şeydir.
Filozof Aurelius Augustinus şöyle diyor:
“Sevgi ruhun güzelliğidir.”
Sevgiyi basitleştirmek yalınız nefsin isteklerine indirgemek sevgiye hakarettir.Saf sevgi ulvidir, karşılıksız, beklentisizdir.
İnsan unutmamalıdır ki, sevginin olduğu her yerde, zenginlik ve başarı da her zaman, yanındadır.
Sevginiz daim olsun dileği ile…,