Okumak sadece harfleri sıralamak değildir. Okuyunca kulak vereceksin, can kulağını açacaksın ve kalpten dinleyeceksin. Harf sana bir şey vermez, harflerin anlamı verir.
Anlam dostun gönlüdür, anlam gönüldedir.
Sen gönülsüz okursan mana doğar mı?
Merak edenler sorarlar, Kahhar nedir? O’nun kahredici sıfatı nedir?
Anlamak için bak bir haline, nasıl da günden güne kahr ediyorsun kendine, yıkıp perişan ediyorsun kalbini. Kendine kahrettiğin ömrün sana en büyük delildir. Dostun en yakınından bir yerden gelmekte o düşünce, bu mesafelerin yakınlığı mıdır ya da bedenin yakınlığı mı, düşün.
Bırak artık kendini, öne atma, seni bilen bilir ama edebinden konuşmaz. O, dostun yanında kir istemez, dost bilir ama ismi ‘söyle’ emri gelirse söyler.
Şimdi harfleri tersten değil, doğru okuyunuz, kıskançlık kötü duygudur, kıskançlık ateştir, paylaşmak cemaldir. Bunu doğru oku, sen değilsin dünyanın merkezi, bu bir zanna köle olunmuş bir esarettir. Kendin sükût et, çok çirkindir bu isteklerin, herkesle eşittir kıymetin, kendini bir şey zannetme. Yoksa meclisten bir vakit uzaklaştırır Dost ki o önderidir ve O’nun emrini bir eyler, bil ki, var’lığın önüne kimse geçemez.
Rabbim nizam ve düzenin tek sahibidir. O, kudret ve kuvvetin mutlak kurucusudur. O’nun kurduğu bu düzende kendini acz gör, çok konuşmak, öne atılmak mütevazilik değildir, takındığın mütevazilik nefsindendir. Gerçek tevazu sükût’tur ve haddini bilmektir, ki, o vakit dost bildirmeden sen bil.HŞY
