EHLİ BEYT VE İMAN

Temmuz 2015 de Üsküdar H yayınevine yaşlı bir zat gelip Ahmet Yesevi Hz.leri ile ilgili bir kitaptan üç adet satın alıyor. Yayınevi yetkilisi soruyor neden aynı kitaptan üç tane aldığını. Diyor ki: “Evladım maneviyatla ilgili olan sevdiğim iki genç var onlara hediye için aldım.” Ancak iki gün sonra gelip bu kitaplardan ikisini iade ediyor. Bunun sebebi sorulunca diyor ki: “Evladım o gençler bana dediler ki amca bu kitaplar Ehl-i Beyt’en bahsediyor. Bunlar Alevi anlayışı. Bunlar bize yaramaz.”

Günümüzde maalesef birçok grubun anlayışları böyle. Oysa Efendimiz (s.a.v.) bu âlemdeki son günlerindeki (21-03-632) Gadir-i Hum hutbesinde 23 yıllık risaletini “Size iki ağır emanet bırakıyorum.” buyurarak Ehl-i Beyt’im ve Kitabullah” olarak özetledi.

Günümüzde çoğunluk anlayışı namaz kılıyorsan İMANlısın, namaz kılmıyorsan İMANlı değilsin şeklinde. Günümüzde Sünni cemaatin en büyük özelliği budur. Yani ibadet ediyorsan imanlısın, etmiyorsan değilsin.

İslâm’ın önemli bir imamı olan İmam Maturidi (d. 863 – v. 944 Semerkant) diyor ki, iman ameli değildir ve bununla ilgili olan tarihi bir olayı anlatıyor.

“Resulullah (s.a.v) Medine’de bir grup ashap ile sohbet ederler iken Cebrail (a.s) gelip ‘Kim La İlahe İllallah’ı imanla söylerse cennetliktir.’ diye bir haber getiriyor. Efendimiz (s.a.v) bu müjdeyi oradakilere bildirince herkes sevinç içinde coşuyor. Orada bulunan Ebu Hureyre (r.a)’ye Resulullah ‘Git bu haberi mescitteki ashaba müjdele’ buyurunca Ebu Hureyre diyor ki: ‘Ya Resulullah bana inanmazlar. O kadar savaştık, o kadar mücadele ettik. Şimdi bu cümleyi söylemekle nasıl olacak?’ Efendimiz çıkarıp papucunu vererek ‘Al bunu göster.’ diyor.

Ebu Hureyre elindeki bu referansla mescide gidip müjdeyi veriyor. Herkeste bir sevinç gözler ışıl ışıl… O sırada mescide Hz. Ömer geliyor. Bakıyor herkes sevinç içinde… Nedenini sorup öğrenince ‘Bunu kim söyledi?’ diye sorup Ebu Hureyre olduğunu öğrenince onu adamakıllı pataklayıp ‘Bunu kimseye söylemeyeceksin!’ diye tembih ediyor. Durum Resulullah (s.a.v)’a aksedince Hz. Ömer (r.a) yanına gelip masumca bakıyor ama taviz vermiyor. Resulullah (s.a.v) Hz Ömer’e soruyor: ‘Niye yaptın? O kendinden söylemedi ki.’ Hz. Ömer ‘Ya Resulullah bu söylendikten sonra kim içtahat yapar, namazı kim kılar?

Orucu kim tutacak?”

Bu doğru bir tespit!

Hz Ömer (r.a) bu noktada, faruk noktasında inanılmaz bir tespit koyuyor. Çünkü insanlar önce zihinsel olarak şekle bakıyor. Zihin ise kutsallığa kapalı. Ancak kulağı biraz delik olanlarda maneviyata yönelme oluyor. Çoğunluk ise işitsel (semitik) değil. Aklı dindar, şekle bakıyor.

Bir hadisi şerifte “Benden sonra ümmetim 73 fırka olacak. Ancak bir fırka necat bulacak-fırkai Naciye.” buyruluyor. Gerisi ilgisiz veya radikal (fanatik) anlayışta. İnsan yapısı bu…

12 İmamlardan 8. İmam Ali Rıza (s.a) Hz.leri Abbasi halifesinin daveti üzere Nişapur’a gidince İmam Hz.lerini şehrin kapısında şehrin vali ve ileri gelenleri şehrin kapısında karşılayıp o günün hatırasına dedelerinden bir hadis nakletmesini istediler. O zaman İmam Hz.leri katırı üzerinde şöyle buyurdular:

“Babam Musa Kazım Hz.lerine babası İmamı Caferi Sadık Hz.leri buyurdu ki, Babam İmamı Muhammed Bakır Hz.leri buyurdu ki, babam İmam Zeynel Abidin Hz.leri, babam İmamı Hüseyn Şuhedai Kerbela Hz leri, Ağabeyim İmamı Hasan el Müçteba Hz.leri buyurdular ki, babamız İmam Ali (a.s) buyurdular ki, amcaoğlum Muhammed Mustafa (s.a.v) buyurdu ki, bana Cenab-ı Zül Celali vel İkram olan yüce Allah buyurdular ki: Lâ İlâhe İllâllah benim kalamdır. Giren emin olur.”

İmam Hz.leri bu kudsi hadisi altın zincirle söyledikten sonra buyurdular ki: “ANCAK ŞARTIYLA-BİZ ONUN ŞARTIYIZ.”

Büyük Veli Ahmet Amiş Efendi (k.s.a) buyurdu ki: “Her şeyin başı Ehl-i Beyt’e muhabbettir.” Duaların en hayırlısı nedir, diye sorulduğunda şöyle buyurdular: “Yarabbi bizi Ehl-i Beyt kapısından ayırma.”

Efendimiz (s.a.v) şerefli hadislerinde “Ehl-i Beyt’im Nuh’un gemisi gibidir, ona binen kurtulur, uzak duran boğulup helak olur.” buyuruyor. (Hâkim-Müstedrek 111.151)

KURTULUŞ MEVEDDETTE.

MUHABBETLE.