El- Camîî, Allah’ın isimlerinden biri… Manası; Bütün mükemmellikleri vasıf, fiil ve isim olarak kendisinde toplayandır. Birbirine benzeyen varlıkları bir araya getirendir: İnsanları yeryüzünde toplamıştır. Birbirinden farklı olan varlıkları bir araya getirendir: Gökleri, ayı, yıldızları, havayı, bitkiyi, hayvanları bir arada toplayandır. Birbirine zıt olan farklı varlıkları bir araya toplayandır: Soğuk ve sıcak, erkek ve dişi, gece ve gündüz, yaş ile kuruyu bir araya getirendir. Ruhları ve cesedi bir araya getirendir. Kalpleri ve dostları birleştirendir. Bütün mü’minlerin kalplerini birleştirendir.
Cümle yaratılanı bir araya getiren toplayan Cenab’ı Allah, alemleri insanın içine toplamış, dürmüştür. İnsana ise diğer yaratılanlardan farklı olarak melaikeler bahşetmiştir. Dört büyük melek ve tabiki yine bir melek olan Iblis aslında insanın içindedir.
İnsan bir Camii’dir.
C-A-M-İ-İ :Cebrail, Azrail, Mikail, Israfil, Iblis…
Şuur(Bilinç), Gönül, Irade, Akıl, Nefs…
Tüm bu yetilerin bilinçte bütün olması bir nevi Allah’ın birliğinin tezahürüdür. Yöneliş ve bütünlük çizgisinde dirilerek Tek’likte cem olma…
Insan kendi camiini tezahür ettirmekle görevlidir. Kendinde var olan yaradılışında bahşedilmiş, insanı insan yapan bu yetiler bütünlüğüdür. Allah insanı yaratırken akıl, irade, bilinç, gönül ve nefs vermiştir. Vücuda getirirken bunları cem ederek zuhur ettiren Rabbim, dışa tarikinde tüm bu melaikeleri bahşetmiştir. Bir camii inşa etmiştir. Bu camii yani insan tekrar O’na rücû ederken bu melaikelerinin bütünlüğüyle yönelişe geçmelidir.
Iblis yani nefsini dizginlemeli ve terbiye etmeli… Israfil ile akletmeli ve yönelişe geçerek kıyama durmalı… Mikail ile iradesiyle beli diyerek yaratıcısına muhabbet beslemeli…
O muhabbetten doğan aşk ile Azrail yani Hayy’atiyetle gönle doğmalı…O doğuşta bilinç ile yani Cebrail ile tanış olan insan Rabbine kavuşarak cem olmalı…Asl’ına rücu ederek içe tarikinden tekrar doğan Insan bir elçi olarak O’nun birliğini temsil etmektedir. Tüm melaikeleriyle O’nun birliğinde cem olan insan, Allah’ın Varlığıyla şereflendirdiği O’nun Evi vasfıyla müşerref olur ki O’nu daimi olarak kendinde âyan eyleyenler kâmil olanlardır.
Öyleyse camiini ihya et ey insan! Sana sunulanları yeniden O’na rücu ettirmediğin sürece sana tebdil edilenlerden mesulsun. Çünkü sen O’nun yeryüzündeki elçisi, halifesisin… O’na rücunu tamama erdirip asl’ına kavuş ki O’nun dili, ayağı, kulağı olarak insanlığa ışk ol!
Bu zamana kadar insanlığı ihya edenler kâmil insanlardır ki onlar medeniyetlerin kurucusu olmuşlardır. Çünkü onlar milletin bel kemiği, hayat ağacıdırlar. Öyleyse kendi hayat ağacını keşfet! Hakk’ına vasıl ol ki Hakk’ikat Sen’den aleme aşikâr olsun.
Muhabbetle…
