İslam emir etme dini değildir. İslam hoşgörü dinidir.
Zamanında Türkler İslamiyeti kabul ettikleri zaman, gayrımüslimlere her zaman hoşgörü ile yaklaşmışlardır. Aynı şekilde Osmanlı zamanında da bu şekilde devam etmiştir.
Ne yazık ki günümüzde bu hoşgörüyü pek görememekteyiz. İslamiyet son zamanlar da özünü kaybetmiş durumda..
Bugün okuduğum bir yazı da, müslüman olmayan yabancı ülkeler de, İslamiyet özünü kaybetmemiş bir şekilde yaşanmakta olduğu yazıyordu. Müslüman bir ülke olan Türkiye bu sıralama da 94. Sıra da.. Çok yazık..
Bunun asıl sebebi İslamiyetin, müslüman nüfusu fazla olan, kendine müslüman diyen ülkeler de katı bir şekilde yaşanması, özünü kaybetmesi..
Peygambe Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v) bile zamanında insanları hoş görü ile, güzellik ile, hiç bir zorlama bir katılık olmadan İslamiyete davet etmiştir. İşte İslamiyetin özü budur..
Peygamber Efendimiz’in böyle davranmasının sebebi İnsan kazanmak. İnsan onu yaratan Allah’ın da istediği gibi güzellik görmek ister. Güzellik gördüğü yöne doğru yol alır.
İslamiyet hoşgörü dinidir, ve tek bir emiri vardır o da “Kul hakkı yememek, insanlara hoşgörü ve güzellik ile yaklaşmak..”
“Yaratılanı severim, Yaratandan ötürü..” (Yunus Emre)
