VAKİT NAKİTTİR

İnsan için en değerli şey şüphesiz zamandır. İnsan çoğu kez önünde uzun bir hayat var olduğunu düşünerek elindeki zamanın değerini fark etmeden boşa harcadığı bilinmektedir.
Bundan dolayı “Vakit nakittir” atasözünün anlamı, zamanın paradan daha değerli olduğunu ifade etmektedir. Hayat bir zaman dilimine sığdırılmıştır. İnsan için dünyada en değerli şey zaman olduğu bir gerçektir. Geçen zamanın hiçbir şeyin karşılığında geri getirilmesi mümkün değildir. Önemli olan zamanı değerlendirmektir. Zaman içerisinde yapılan çalışmanın karşılığı alınır. Boşuna, yani meşguliyetsiz geçirilen zaman insan için en büyük bir kayıptır.

Vaktin kıymetini bilmek hayatın anlamını bilmek demektir. Aslında, değerlendirilmeyen bir zaman, farkına varmadan kaybedilen bir hazinedir. Elimizde olmadan zaman nehir gibi akıp gider. İnsanın zamanı durdurma gücü de yoktur. Her insanın da yaşayabileceği bir sınırlı zaman süresi vardır. Bu süreden de insanın haberi yoktur. İnsan hayatında kazandığı birçok şeyi tekrar geri getirme imkanına sahip olabilir, fakat kaybolan zamanı asla. Bir anın geri dönmesi için hayatı boyunca kazandığı her şeyini verse bile mümkün değildir.

Bir gerçeğe kulak vermekte fayda var: “Zamanla para kazanılabilinir ama parayla zaman kazanılmaz.”.

Boşuna geçirilen zamanın farkına varıyor mu insanoğlu?

En değerli şeyin zaman olduğunu bilerek zamanı boş şeylerle tüketmenin ne anlamı vardır ki. Zamanın çok çabuk geçtiğini herkesin ağzından duymak mümkündür. Zaman durmuyor, akıp gidiyor, ömür de geçiyor.

Çok değerli zamanı, boş ve faydası olmayan, maddi veya manevi kazanç sağlamayan işlerle geçirmenin, insanın kendine yapabileceği en büyük kötülüktür. Zamanını değerlendirmeyerek, yani belli zamanlarda yapılması gerekenleri yapmayanların nasıl pişmanlık duyduklarına herhalde şahit olunmuştur. Genç yaşlarda zamanı gereği gibi kullanamamaktan, yapılan hataların keşkelerle dile getirildiğini de belki kendimizden biliyoruz. Zamanın hızlı bir tren misali olarak gözlerimiz önünde nasıl geçtiğini farketmeyen insan yoktur herhalde.

İnsan hayatında “Zamanı kullanma” konusu çok önemlidir.

Zamanı gereği gibi kullanıyor muyuz?

Önemli olan zamanı iyi değerlendirme ve hiçbir zaman boşa geçmesine izin verilmemeli. Boşa geçirilen zamanın ömür dediğimiz en değerli sermayeyi boşa tüketmek demektir. Bundan dolayı yapacağımız işleri zamanımızı planlayarak yapmaktır.

En büyük israf da zaman israfıdır.
Gereğinden fazla konuşmanın da zaman israfı olduğu bilinmelidir. Buluşulması gereken yere zamanında gitmek, davetlere verilen zamanda katılmak, toplantılara belirlenen zamanda iştirak etmek ve konuşmaları belirli bir zaman içerisinde yapmak zamana riayet etmek demektir.
Hiç şüphesiz, insanların arayacağı en çok şey, iyi değerlendirilmeyen boş vakitleri olacak.
Alman yazar Paul Thomas Mann: “Zaman, aklı, olgunluğu ve hizmeti artırmak için bize verilmiş en değerli sermeyedir.” diyor.

Bilim insanı Benjamin Franklin: “Hayatınızı seviyorsanız zamanınızı boşa harcamayınız, çünkü zaman hayatın kendisidir.” uyarısını dikkate almak gerekmez mi?

Hakikatte vakit, ömür veya hayatın kendisidir. Onun iyi değerlendirilmesi, ömrün bereketlenmesi, onun kötü geçirilmesi ise zayi edilmesi anlamı taşır. Vakit aslında hayattır. İnsanoğlu gafleti sebebiyle en çok işlediği hatalardan biri de vakit israfıdır.
Zaman akıp gidiyor. Çok süratle geçer ve tekrar geri de gelmez…

Mevlana Celaleddini Rumi: “Asıl büyük israf ömür cevherinin boş yere sarf edilmesidir. Zira bir saatlik ömür, dünyanın bütün hazineleriyle iade olunamaz. Yakut vakitle satın alınır ama vakit yakutla elde edilemez.” diyerek vaktin önemine ve israf edilmemesine dikatleri çekmiştir.

Peki zaman öldürmek ne demektir?

Ne yapıyorsun sorusuna, zamanımı öldürüyorum demenin ne kadar doğru olduğunu düşünmelidir insanoğlu. İnsan hayatını bu kadar değersiz mi görebiliyor. Hayret doğrusu. Hayatın bir bölümü ve en değerli sermayesi olan zaman bu kadar değersiz mi oluyor ki öldürülmeyi hak ediyor. Heyhat!

Zamanı öldürmek mi, değer vererek yaşatmak mı?
İnsan çoğu kez bazı işleri zamana bırakıyor, güzel, faydalı bir şeye katkı sunmadan vaktini boşuna geçiriyor. Farkında olmadan zaman tükeniyor, bizi de tüketiyor. Zamanın nasıl geçtiğini anlamıyor insan. Aslında bunun bir farkına varabilse…

Unutulmamalı ki zaman kimseye ayrıcalık yapmadan eşit verilmiştir. Tüm insanlar zaman konusunda eşittir. Herkes 24 saat süren bir güne sahiptir. Değerlendirilmesi ise insana bırakılmıştır.
Peygamber Efendimiz bu konuda şöyle buyurmuştur: “İki günü eşit olan aldanmıştır.” diyerek bir günü bile kazançsız geçirmenin ne kadar yanlış olduğunu vurgulamaktadır. Yahya bin Hubeyr sevdiklerinden birisine şöyle demiş: “Korunması için gayret göstermen gereken en kıymetli şey vakittir, fakat görüyorum ki en kolay kaybettiğin şey de odur.”

İnsan için zaman çok değerlidir. Zamanın gerçek değerini çok geç olmadan kavrayabilmek için insan zamanını yönetmeyi bilmelidir. Zamanın iyi kullanılması, daima çalışmak anlamına gelmez, aslında yapılan şeyin insanın kontrolünde olduğu anlamına geliyor.

İnsan, zamana ne kadar çok değer veriyor?

İnsan kendi zamanına değer vermeli, başkasının zamanınızı tüketmeye müsade etmemeli. Yapabileceği en iyisini yapmalı ve kendi zamanının sorumlusu kendisi olduğunu bilmelidir.
Zamanı doğru yönetmeyi de bilmelidir insanoğlu. Zamanını doğru değerlendirmek için kendi zamanını yönetmek önemlidir, aslında bu bir sanattır.
Zamanın değeri ne kadar bilinir?

Zamanın değeri ve kıymeti insanoğlu tarafından çok iyi bilinmelidir, çünkü tekrar kazanılmayan tek servettir. İyi değerlendirildiğinde kazanç olarak insanın karşısına çıkar.

İngiliz devlet adamı William Ewart Gladstone: “Bana inanın, zamanımızı iyi kullandığımız takdirde, umduğunuzdan çok fazla fayda elde edersiniz. Halbuki onu israf ederseniz , zekanızdan, karakterinizden, hayal ettiğinizden çok zarara uğrarsınız”.

Zamanı hayırlı işlere harcamak dileğiyle…