Uzun bir sürecin sonuna vardık elhamdulilllah. Açlığın ve susuzluğun o dayanılmaz etkisiyle nefislerimizi bir nebze olsun dizginlemeye, ipleri elimize almaya çalıştık. Ramazan ayı boyunca paylaşmanın ve bereketin coşkusunu yüreğimizin derinliklerinde hissettik. Yeri geldi bir komşumuzun iftar için ikram eylediği pidede, yeri geldi ikram edilen bir lokma aşta hissettik Ganyy varlığını. Gah bir sokakta aç ve susuz bir köpeğin yardımcı olana şükranlığında bulduk Sen’i… Ya Mevlam Sen’din. Öğreten otuz gün boyunca orucun hikmetini… Sen’din düşüncelerimizin selameti. Ya Rabbim sundun yine biz aciz kullara muhabbetini… Lakin kim duydu, kim işitti bilinmez… Ama bilirim ki Sen konuştun Rabbim… Sen sesini âlemlere duyurdun…
Ya Mevlam… Ramazanın güzelliğini içimize sindir. Aşkımızı arttır. Düşüncelerimizi salih eyle. Etrafımızdaki her zerreye aynı nazar ile bakabilmeyi nasip eyle… Sen ki Mevlam bizleri yolunda hizmet neferleri eyle. Belki orucumuzu hakkıyla tutamadık, belki bazı günler sadece aç kaldık. Sen bağışla Rabbim… Sen rahmetinle kuşat biz aciz kullarını… Sen ki Ganny, Sen ki Rahman, Sen ki Rahim, Sen ki Kadir, Sen ki Vedûd… Aşkını gönüllerimize taç eyle.
Gönüllere bahar gele Hakk’ın lütfuyla bugün… Hakk’ıyla gele bayram…
Ramazan bayramımız mübarek olsun. Aşk ile.
